Dag 6 • 22 oktober 2017
Door: Marc
Blijf op de hoogte en volg Marc
22 Oktober 2017 | Namibië, Lüderitz
Gisteren had ik eindelijk een werkend wifi zodat ik de verslagen er voor het eerst kon uitduwen. Maar blijkbaar is het met de foto’s niet goed gegaan. Uit jullie reacties kon ik afleiden dat ze werden gemist. Ook vandaag is het weer per van de wifi betreft. Maar ik schrijf gewoon door en wacht op mijn kans.
Vandaag besteden we onze aandacht aan het havenstadje Luderitz maar het is zondag en alles is dicht en het is er doodstil. Het weer ie weer als vanouds ook al is het wel wat warmer de wind hier aan de Atlantische oceaan wat sterker maar best lekker. We rijden er dus maar rustig doorheen en filmen wat vanuit de bus. We rijden door naar de spookstad Kolmanskop.
Kolmanskop ligt in het midden in de woestijn van Namibië en werd sinds 1908 bewoond door de vele Duitse mijnwerkers die op zoek waren naar koper wat ze aanvankelijk niet vonden maar bij toeval stuitten ze wel op diamanten. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog daalde de diamantprijs, waardoor er steeds meer mijnwerkers vertrokken uit Kolmanskop. Tegen 1950 was dit stadje helemaal verlaten en werden de gebouwen langzaam met zand gevuld. Erg indrukwekkend.
Er is uiteindelijk een ton aan diamanten gevonden. De gebouwen zijn erg duist. Er was een ijsmakerij een slachterij een grote gymzaal waar tal van activiteiten werden georganiseerd. Zelf vond ik de kegelbaan erg leuk. Alles van hout natuurlijk en zelfs de bol rolde weer keurig terug naar het begin. Alleen moest daar wel een kerel worden neergezet die bij de drankwedstrijden had verloren.
Daarna rijden we weer terug naar Luderitz maar gaan naar de oceaan. We stoppen bij een mooie plek waar de zee op de rotsen beukt. We klauteren over de rotsen en zien zelfs wat robben liggen. Op de terugweg zien we groepen van flamingo’s staan. Volgens mij vinden ze dat hier net zo normaal als wij zeemeeuwen. Terwijl we wat foto’s maken vliegt de groep weg. Door de tegenwind hangen ze bijna stil in de lucht. Maar nu wordt tussen het roze verendek de zwarte binnenzijde van de vleugels zichtbaar. Een mooi beeld geeft dat. We rijden door naar onze eindbestemming. Maar onderweg lunche we in een koffieshop. Een echte met tal van internationale koffiesoorten. Weer verder onderweg weer dat wisselende landschap en stoppen we bij een plek waar wilde paarden leven. Net als wij er zijn komen ze over de zandvlakte aangesjokt in de hitte. Vlak voor onze neus is een drinkplaats. Ze drinken wat en gaan ook even in het water liggen . Ze zijn wel een stuk magerder dan onze paarden maar dat komt omdat hier weinig voor ze is. In de verste zien we ook nog wat struisvogels maar die blijven daar. Tenslotte rijden we naar ons hotel Bahnhof in Aus. We eten daar Kingklip een witvis dat je in Holland nergens vindt en ik springbok en struisvogel aan een spies. Heb ik toch nog contact gehad na vanmiddag met een struisvogel.
Reisafstand ca. 247 km.
Vandaag besteden we onze aandacht aan het havenstadje Luderitz maar het is zondag en alles is dicht en het is er doodstil. Het weer ie weer als vanouds ook al is het wel wat warmer de wind hier aan de Atlantische oceaan wat sterker maar best lekker. We rijden er dus maar rustig doorheen en filmen wat vanuit de bus. We rijden door naar de spookstad Kolmanskop.
Kolmanskop ligt in het midden in de woestijn van Namibië en werd sinds 1908 bewoond door de vele Duitse mijnwerkers die op zoek waren naar koper wat ze aanvankelijk niet vonden maar bij toeval stuitten ze wel op diamanten. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog daalde de diamantprijs, waardoor er steeds meer mijnwerkers vertrokken uit Kolmanskop. Tegen 1950 was dit stadje helemaal verlaten en werden de gebouwen langzaam met zand gevuld. Erg indrukwekkend.
Er is uiteindelijk een ton aan diamanten gevonden. De gebouwen zijn erg duist. Er was een ijsmakerij een slachterij een grote gymzaal waar tal van activiteiten werden georganiseerd. Zelf vond ik de kegelbaan erg leuk. Alles van hout natuurlijk en zelfs de bol rolde weer keurig terug naar het begin. Alleen moest daar wel een kerel worden neergezet die bij de drankwedstrijden had verloren.
Daarna rijden we weer terug naar Luderitz maar gaan naar de oceaan. We stoppen bij een mooie plek waar de zee op de rotsen beukt. We klauteren over de rotsen en zien zelfs wat robben liggen. Op de terugweg zien we groepen van flamingo’s staan. Volgens mij vinden ze dat hier net zo normaal als wij zeemeeuwen. Terwijl we wat foto’s maken vliegt de groep weg. Door de tegenwind hangen ze bijna stil in de lucht. Maar nu wordt tussen het roze verendek de zwarte binnenzijde van de vleugels zichtbaar. Een mooi beeld geeft dat. We rijden door naar onze eindbestemming. Maar onderweg lunche we in een koffieshop. Een echte met tal van internationale koffiesoorten. Weer verder onderweg weer dat wisselende landschap en stoppen we bij een plek waar wilde paarden leven. Net als wij er zijn komen ze over de zandvlakte aangesjokt in de hitte. Vlak voor onze neus is een drinkplaats. Ze drinken wat en gaan ook even in het water liggen . Ze zijn wel een stuk magerder dan onze paarden maar dat komt omdat hier weinig voor ze is. In de verste zien we ook nog wat struisvogels maar die blijven daar. Tenslotte rijden we naar ons hotel Bahnhof in Aus. We eten daar Kingklip een witvis dat je in Holland nergens vindt en ik springbok en struisvogel aan een spies. Heb ik toch nog contact gehad na vanmiddag met een struisvogel.
Reisafstand ca. 247 km.
-
23 Oktober 2017 - 17:27
Ria Muchall:
Heerlijk hè struisvogel! Ik zou morgen voor het ontbijt het ei van de struisvogel vragen, heb Je voorlopig geen trek meer.
De foto’s zijn deze keer door gekomen. Heeft Vera ze genomen? Ze zijn mooi. -
23 Oktober 2017 - 17:55
Willy:
Hallo , Marc en Vera,
Leuk om jullie reisverhalen te lezen en struisvogel biefstuk is heerlijk , en om op een struisvogel te zitten en een stukje meerijden is ook leuk . Nog een fijne vakantie en geniet ervan .
Groetjes Piet en Willy -
23 Oktober 2017 - 20:50
Tim:
Hoi Marc en Vera, Hartstikke gaaf jullie verslag weer! Wat goed van jullie dat te ondernemen!
Zelf ben ik de afgelopen 2 weken flink ziek geweest ( flinke griep en daarna een hardnekkige keelontsteking, nu nog hinder van, daardoor voor mij n tijdlang geen internet/ email. Ik zal morgen ( dinsdag) eens rustig en uitgebreid jullie reisverslagen eens lezen!! Dat word genieten dus! Zoals jullie ( danwel Marc) het beschrijft wat jullie beleven is echt bijzonder!
Alvast lekker genieten samen! Echt tof voor jullie! Vind t zo fijn voor jullie Marc en Vera!
Hier alles goed. Groetjes Tim én moeder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
